Een merk is niets zonder de betekenis die haar klanten eraan geven
Hoe ‘bedeutungsschwanger’ een merk van zichzelf ook is, de klanten verwachten dat een merk iets praktisch voor hen oplost of zelfs iets toevoegt aan de betekenis van hun leven. De klanten/het publiek participeert of is bepalend. Zoals zoveel dingen, is de visie op een merk ook gekanteld.
Wij zien dat die betekenis van merken ook daardoor meer en meer opschuift naar hoe wij als mens naar deze wereld (meer en meer leren) kijken. ‘Wij’ willen meer transparantie en vragen van merken een groeiende verantwoordelijkheid voor de maatschappij en leefomgeving.
In het kader van het boek De meeste mensen deugen van Rutger Bregman, zouden we ons kunnen afvragen: Zouden mensen die deugen ook niet willen dat merken deugen?
Merken zijn alleen maar iconen geworden met behulp van doelgroepen. Het zijn niet alleen landmarks in het straatbeeld, maar geven een bepaalde duiding richting ons dagelijks leven.
In retour zouden de bekendheid, de visuele herkenning en de communicatie van de merken ook ingezet kunnen worden als broodkruimels naar een betere wereld. Wij zien merken zoals DSM dat ook meer en meer doen. Wat vroeger alleen de rol van de kerk en de overheid is, wordt nu voor een gedeelte ook ingevuld door merken. Merken doen mee in het Nederlandse poldermodel.
Het heeft ook het karakter van de opdrachten van bureaus die werken voor merken veranderd. De essentie van het merk koppelen aan relevantie voor haar klanten en maatschappelijke verantwoordelijkheid, heeft het werken voor merken veel interessanter gemaakt. Wat wij voluit mogen doen is: herkennen wat ons ten diepste merk maakt en als mens raakt.
De creativiteit van het bureau dient nu in deze tijd oprecht hogere doelen. De grote dromen voor het merk, die meestal alleen werden gedroomd door creatievelingen om tot een spraakmakende oplossing te komen, is niet langer een trucage om alleen hun mindset te kietelen tot prestaties. Hun idee zou de wereld nu echt een stukje beter kunnen maken. Hoe mooi is dat!
Ons werk is nog nooit zo relevant geweest...